Басталған жұмылдыру 300 000 ресейліктерге таралуда, бұл экономикада жұмыс істейтіндердің жалпы санының 0,5% -нан аз. Бір қарағанда, бұл ішкі еңбек нарығына күрделі проблемалар тудырмауы керек. Дегенмен, жұмыс берушілер азды-көпті дәрежеде зардап шегетіні анық: біріншіден, олар білікті қызметкерлермен қоштасады, екіншіден, жоғалған кадрлардың орнын толтырады, кеткендердің орнын толтыру керек. .
Жалпы алғанда, Росстат мәліметтері бойынша, елдегі жұмыс күшіне 75,3 миллион адам кіреді, оның 71,7 миллионы жұмыс істейді. Оның ішінде 38,7 миллион ер адам, оның ішінде 36,8 миллион адам жұмыспен қамтылған.Олардың көпшілігі өңдеу өнеркәсібінде (6,4 миллион), көлікте (4,9 миллион), құрылыста (4,3 миллион) және саудада (4,3 миллион) жұмыс істейді. Болашақта жұмылдыру ауқымы кеңеймесе, еңбек нарығы оны «сіңіреді», бірақ тәуекелдер мен қиындықтарды болдырмау мүмкін емес, дейді сарапшылар.
Павел Кудюкин, Ресей еңбек конфедерациясы кеңесінің мүшесі:
«Еңбек нарығынан 300 мың адамды шығарудың өзі ең үлкен мәселе емес. Негізгі тәуекелдер ішінара жұмылдыру қалай жүзеге асырылатынына байланысты. Ең бастысы, шақыру қағазын жанкүйер жолмен таратқанда немесе «қолдан» құлағандардың барлығына тапсырып, көшеде таратып, жіберіп жатқанда, ол дүрбелең және бейберекет формаларға түспеуі керек. ұйымдар. Егер жұмылдыру тәртібін айқын бұзушылықтар болмаса, барлығы тәртіппен және заң бойынша жүргізілсе, шақыру қағаздарын міндетті түрде әскерге шақыруға жататындар, нақты әскери мамандығы барлар қабылдаса, онда еңбек нарығында толығымен жұмыс істейтін және болжамды жағдай болады. Әйтпесе, кейбір салаларда өндірістік процестердің сәтсіздікке ұшырау қаупі бар. Өйткені, қолында жұмылдыру жарлығы бар адам жұмыстан кетуге міндетті. Әскери қызметке шақыру кезінде жұмыс беруші қызметкердің жұмыс орнын сақтауға міндетті емес — бұл заңда көзделген әскери дайындық жағдайынан айырмашылығы. Нәтижесінде жұмыс беруші ұйымның қызметіне айқын зиян келтіретін, ауыстыру оңай емес білікті маманнан айырылатын жағдай туындауы мүмкін.
Александр Сафонов, Ресей Федерациясы Үкіметі жанындағы Қаржы университетінің профессоры:
«Біріншіден, ішінара жұмылдыру жұмысшылардың тапшылығына әкеледі. Негізінен біз машиналар мен механизмдерді басқаратын мамандар туралы айтып отырмыз. Мысалы, бульдозерші, тракторшы – сұранысқа ие мамандықтардың қатарында. Тұтастай алғанда, біздің еңбек нарығымызда жұмыссыздықтың өсе бастағанын ескерсек, жұмыс күшін ішінара шығару жағдайды одан әрі ушықтыра түседі. Сондай-ақ жас мамандардың белгілі бір тапшылығы болатыны анық. Екінші жағынан, зейнеткерлік жасқа дейінгі және зейнет жасындағы адамдардың жұмысқа орналасу және жұмыс орнын сақтап қалу мүмкіндігі артады. Қазіргі уақытта еңбек нарығындағы тенденциялар туралы нақтырақ бірдеңе айту қиын, өйткені бірінші кезекте қай мамандықтар қабылданатыны белгісіз. Тиісті статистика қол жетімді болғанда, қай секторлар ең үлкен персоналды тәуекелге ұшырайтыны анық болады ».
Сергей Смирнов, INION RAS жетекші ғылыми қызметкері:
«Ішінара жұмылдыру туралы айтатын болсақ, біз еңбек нарығында ең өнімді жаста — 30-35 жас аралығындағы адамдар туралы айтып отырмыз. Бұл әлі кәсіби мансабында бірдеңеге қол жеткізе алмаған жастар емес. Тиісінше, бұл көп жағдайда белгілі бір дағдыларды меңгерген білікті маманнан айырылатын жұмыс берушіге соққы болады. Ол адамды жұмыстан шығарып, оның орнын басатын және оған теңестірілген адамды табуы керек. Бұл бүгінгі таңда қолайсыз демографиялық жағдайды ескере отырып, өте қиын. Әйтпесе, қосымша шығындарды көтеруге тура келеді, атап айтқанда, жаңа қызметкердің кәсіби дайындығына инвестиция салу. Дегенмен, жұмыс іздеушілер үшін артықшылықтар да бар: осы бос жұмыс орындарында жалақы көтерілуі мүмкін. Ал, енді білікті кадрлар үшін күрес жұмыс берушілер арасында басталып, үміткерлердің оларға жалақы шарттарын айтуы оңайырақ болатын көрінеді. Болып жатқан жайттың айқын келеңсіз салдарының қатарына жұмылдырылған адамдардың біліктілігін жоғалтуды, олардың кәсіби деңгейінің төмендеуін қосар едім. Әсіресе, егер адам бір-екі айға емес, айталық, алты айға немесе бір жылға жұмыс процесін тастаса. Нәтижесінде еңбек өнімділігі төмендейді, өнім мен қызмет сапасы төмендейді».